AT...

***

weszłam do otwartej prywatnosci
czytałam jej mysli
wspomnienia
o ławce
takiej jak te nasze
obdrapanej
połamanej...

cierpiała
wołała z dna studni
o bólu

a jesli kiedys zamienie sie z nia rolami
jesli ona znów bedzie szczesliwa
z jakims Toba
na jeszcze inaczej popisanej ławce
bedzie kusic usmiechem Ciebie

a ja bede
cierpiec
wołac z dna studni
o bólu

ja z niej nie wyjde
utopie sie
własnymi łzami...

29.03.2004 19:12